به گزارش کردپرس، سد زرنک که بر روی رودخانه کاراسو در شهرستان گورپینار (Payîzava) استان وان احداث شده، به‌جای تأمین آب برای کشاورزی، به منبعی برای تولید برق توسط یک شرکت خصوصی تبدیل شده و در نتیجه، ۲۰ روستا و بیش از ۷ هزار نفر ساکن این منطقه با بحران شدید بی‌آبی و نابودی محصولات کشاورزی و دام‌هایشان مواجه شده‌اند.
ساکنان روستاهای این منطقه اعلام کردند که با وجود پرداخت سالانه مبلغ ۴۰۰ لیر به اتحادیه آبیاری کاراسو به‌ازای هر هکتار، هیچ آبی از این سد دریافت نکرده‌اند. آنها می‌گویند شرکت بهره‌بردار در فصل زمستان برای تولید برق، آب سد را آزاد می‌کند، اما در فصل تابستان که کشاورزان به آب نیاز دارند، با بهانه‌هایی نظیر کاهش دبی رودخانه، از تأمین آب خودداری می‌کند.
نافع چلیک، یکی از اهالی روستای «هینگیشتانس»، در این‌باره گفت:
«کانال قدیمی را بستند و وعده دادند از سد به ما آب خواهند داد، اما هیچ چیز ندادند. من هزار رأس گوسفند دارم؛ اگر نتوانم از شیر و گوشت‌شان استفاده کنم، نگهداری‌شان چه فایده‌ای دارد؟ از همه روستاها پول آب گرفتند ولی آبی داده نشده است. بارها به فرمانداری، استانداری و اداره آب منطقه مراجعه کرده‌ایم، اما هیچ پاسخ یا راه‌حلی نگرفتیم.»
یوسف چلیک، دیگر ساکن این روستا، نیز گفت:
«ما از شهرهایی مثل آدانا، غازی‌آنتپ و استانبول به اینجا آمدیم تا کشاورزی و دامداری کنیم، اما حالا مجبوریم دوباره مهاجرت کنیم. ۲۵ هزار گوسفند داشتیم، حالا فقط ۴ هزار مانده. هزار درخت سیب کاشتم، همه خشک شدند. آبی که پولش را می‌دهیم به‌جای کشاورزی صرف تولید برق می‌شود.»
عبدالکریم گوموش از اهالی گورپینار گفت:
«ما به این آب وابسته‌ایم. این سد متعلق به مردم گورپینار است، نه دولت. دولت ما را به یک پیمانکار فروخته است. محصولات‌مان خشک شده‌اند، درختان‌مان سوخته‌اند. آیا ما شهروند این مملکت نیستیم؟»
سیدف‌الدین اوچر از اهالی روستای خارونیکا گفت:
«از زمان ساخت سد فقط ضرر دیده‌ایم. درختان، مزارع و دامهایمان در تابستان بی‌آب می‌مانند. دولت این سد را برای آبیاری ساخته بود، اما ما هیچ بهره‌ای از آن نبرده‌ایم. همه مزارع‌مان در خرداد خشک شدند. هر جا مراجعه کردیم، صدای‌مان به جایی نرسید.»
لزگین گوموش، یکی دیگر از ساکنان، گفت:
«نه می‌توانیم محصولات‌مان را آبیاری کنیم، نه دامهایمان آب دارند. قبلاً ۳۰ هزار دام در روستا بود، حالا فقط ۳ هزار مانده‌اند. این ظلم است و ما آن را نمی‌پذیریم.»
قربی تانی‌ش، دهیار روستای خارونیکا، گفت:
«با بسته شدن سد، شاهرگ حیاتی گورپینار را بسته‌اند. هر سال در فصل آبیاری، به‌عمد اختلالاتی ایجاد می‌کنند. آب را نگه می‌دارند تا در زمستان با رهاسازی آن برق تولید کنند. این نه تنها خیانت به کشاورزی، بلکه زخم زدن به آینده مردم این منطقه است.»
تصمیم مردم به اعتراض پس از عید قربان
روستاییان اعلام کردند که پس از پایان تعطیلات عید قربان، تجمع اعتراضی در برابر سد برگزار خواهند کرد. دهیار روستای خارونیکا تأکید کرد:
«از همه شهروندان و رسانه‌ها می‌خواهیم صدای ما را بشنوند. ما دیگر تحمل نداریم. پس از عید در میدان خواهیم بود و از همه می‌خواهیم از ما حمایت کنند.»
به‌رغم این بحران گسترده، تاکنون هیچ مقام رسمی به شکل مؤثر به این مطالبات پاسخ نداده است و مسئولان شرکت بهره‌بردار نیز از اظهارنظر در این‌باره خودداری کرده‌اند.
نظر شما