به گزارش خبرگزاری کردپرس، علی رشیدی هوره را یکی از گونه‌های منحصر به فرد موسیقی اقوام ایرانی دانست و گفت: هوره در مناطق غربی کشور، به ویژه در استان‌های کردستان، کرمانشاه و ایلام، رواج دارد و نمایانگر بخشی از هویت فرهنگی و سنت‌های مردم این مناطق است.
وی افزود: این نوع موسیقی با ویژگی‌های خاص خود، در مراسم‌های مختلف اجتماعی، جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ این اقوام دارد. با این حال، در سال‌های اخیر این هنر سنتی با چالش‌های متعددی روبه‌رو شده است که تهدیدی جدی برای حفظ و انتقال آن به نسل‌های آینده به شمار می‌رود.
رشیدی در خصوص مقاله ارائه شده خود در نخستین جشنواره منطقه‌ای هوره ایلام توضیح داد: این پژوهش به آسیب‌شناسی موسیقایی با تمرکز بر هوره در مواجهه با تحولات اجتماعی، فرهنگی و تکنولوژیکی پرداخته است و عواملی مانند فراموشی تدریجی این سبک در نتیجه‌ی جهانی‌سازی، تضعیف ارتباطات بین‌نسلی، و تأثیرات منفی تجاری‌سازی و فناوری‌های نوین را مورد بررسی قرار می‌دهد.
وی یکی از مهم‌ترین چالش‌های هوره، از دست دادن جایگاه آن در زندگی روزمره مردم دانست و گفت: با توجه به تغییرات فرهنگی و اجتماعی در جوامع روستایی، بسیاری از مراسم‌هایی که هوره در آن‌ها نقش مهمی داشت، از بین رفته یا به شکل‌هایی جدید و تجاری‌شده درآمده‌اند. این مسأله، در کنار روندهای مهاجرت از روستا به شهرها و کاهش فرصت‌های اجرا و تمرین در محیط‌های سنتی، موجب کاهش کیفیت و کاهش شمار هنرمندان محلی در این حوزه شده است. از سوی دیگر، ورود ابزارهای موسیقی مدرن و تأثیرات جهانی‌سازی باعث شده است که موسیقی هوره نتواند مقاومت کند و به تدریج مخاطبان خود را از دست بدهد.
این پژوهشگر جوان راهکارهایی برای حفظ و احیای این هنر سنتی نیز ارائه کرد و گفت: استفاده از فناوری‌های نوین برای ضبط و انتشار موسیقی هوره، تقویت آموزش‌های موسیقایی بومی در مدارس و دانشگاه‌ها، و حمایت از هنرمندان و گروه‌های موسیقی محلی از جمله پیشنهادات مطرح‌شده در این تحقیق است. همچنین، تأکید بر لزوم ایجاد بسترهای مناسب برای برگزاری جشنواره‌های موسیقی محلی به منظور آگاهی‌رسانی و جذب نسل‌های جوان‌تر به این میراث فرهنگی، از دیگر راهکارهای پیشنهادی است.
نظر شما