کردپرس- جایزه قلم هژار، با نام‌گذاری به نام ماموستا هژار، دال «هویت کُردی» را به‌عنوان گره‌ای مرکزی در گفتمان خود تثبیت می‌کند. هژار، به‌عنوان شاعر، مترجم، و نماد پیوند فرهنگ کُردی و فارسی، زنجیره‌ای از دال‌های هم‌ارز مانند «زبان کُردی»، «ادبیات»، «خلاقیت»، و «همبستگی فرهنگی» را به هم متصل می‌کند.
برگزاری رویداد در دانشگاه کردستان، به‌عنوان نهادی آکادمیک، این دال را با «مشروعیت علمی» پیوند داده و هویت کردی را از گفتمان‌های حاشیه‌ای گفتمان «پویایی فرهنگی» ارتقا می‌دهد.
گفتمان جایزه هژار، با اظهاراتی مانند سخنرانی غلامعلی حداد عادل که هژار را نماد پیوند فرهنگ کردی و فارسی خواند، زنجیره هم‌ارزی میان دال‌های «هویت کردی»، «وحدت ملی»، و «ایران چندفرهنگی» ایجاد می‌کند. این زنجیره، هویت کردی را به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت ملی ایران بازنمایی کرده و در برابر گفتمان‌های تقابلی (مانند جدایی‌طلبی یا حاشیه‌نشینی) قرار می‌دهد. مشارکت ۹۴۱ اثر از مناطق کردنشین جهان، این گفتمان را با دال «جهانی‌سازی فرهنگ کردی» تقویت می‌کند، که کردها را به‌عنوان بازیگرانی فعال در صحنه فرهنگی ایرانی و جهانی نشان می‌دهد.
دال «فرهنگ کُردی» در این رویداد به‌عنوان یک دال شناور عمل می‌کند که در گفتمان‌های مختلف معانی متفاوتی می‌یابد. در گفتمان جایزه هژار، فرهنگ کردی با دال‌هایی مانند «ادبیات فاخر»، «زبان‌شناسی»، و «فولکلور» هم‌ارز شده و به‌عنوان عنصری غنی و علمی بازتعریف می‌شود. این بازنمایی، در تقابل با گفتمان‌های رقیب در کشورهای همسایه (مانند ترکیه یا سوریه) است که فرهنگ کردی را اغلب سرکوب یا حاشیه‌ای می‌کنند. ایران، با میزبانی این جایزه، تلاش می‌کند معنای این دال را در گفتمان «حمایت فرهنگی» تثبیت کرده و هژمونی فرهنگی خود را در منطقه تقویت کند.
جایزه قلم هژار، به‌عنوان بزرگ‌ترین رویداد ادبی-علمی کردی در ایران، گفتمانی از هم‌افزایی فرهنگی و دیپلماسی هویتی را ترویج می‌کند. این رویداد، با دریافت ۹۴۱ اثر در حوزه‌های ادبیات، زبان‌شناسی و مطالعات کردی، و میزبانی دانشگاه کردستان، گفتمان «مشروعیت علمی» و «بازنمایی مثبت هویت کردی» را در چارچوب ملی ایران تقویت کرد. این گفتمان، کردها را به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از بافت چندفرهنگی ایران بازنمایی کرده و با به‌رسمیت‌شناختن زبان کردی، پیش‌داوری‌های هویتی را تضعیف می‌کند.
نقاط قوت گفتمانی شامل ترویج خودباوری فرهنگی از طریق مشارکت نسل جوان و شبکه‌سازی بینا-فرهنگی با کردهای جهانی است. با این حال، ضعف‌هایی نظیر شفافیت محدود در داوری و خطر سیاسی‌سازی، می‌تواند گفتمان علمی را به حاشیه براند و شایسته است که در ادوار بعدی این جایزه، نسبت به این مهم اهتمام ویژه داده شود. جایزه قلم هژار به تقویت خودآگاهی و مطالبه‌گری کردها کمک می‌کند. برای تداوم تأثیرگذاری، جایزه هژار نیازمند حفظ استقلال علمی و افزایش شفافیت است.
نظر شما