به گزارش خبرگزاری کردپرس، غلامرضا محمدمرادی در این یادداشت می نویسد:
در چند روز اخیر، متأسفانه بخشهایی از ایلام - نگین و عروس زاگرس - شعلهور و خاکستر شد، درختان، پرندگان، خزندگان و جانوران بسیاری سوختند و بیخانمان شدند و تکهای از آیندهمان به خاطر بیخیالی منوشما دود شد و به هوا رفت.
نکته تلخ ماجرا اینجاست که تمامی این آتشها نه از قهر طبیعت بلکه از بیمبالاتی، سهلانگاری و بیخیالی ما انسانها بود. از روشن کردن آتشی بیجا، از انداختن تهسیگاری شعلهور، از بازی با جرقهای بیتفکر. اینها را در ادبیات بحران، «آتشسوزی عمدی» مینامند یعنی فاجعهای انسانی در لباسی طبیعی اما دریغ از فرهنگسازی، یادآوری، هشدار، تذکر و برخورد بازدارندهای که مؤثر واقع شود.
اگر من و شما امروز در حوزه فرهنگسازی و پیشگیری کاری نکنیم، فردا فقط میتوانیم حسرت بخوریم. زاگرس این تکیهگاه زیستی ایران اگر اینگونه با بیخیالی منوشما بسوزد، قطعاً چیزی از آن برای نسلهای آینده باقی نخواهد ماند.
اگر ما فرهنگسازی و چارهاندیشی نکنیم، ایلام که نگین و عروس رشتهکوه زاگرس است، زخمی عمیق بر چهره خواهد داشت، زخمِ سوختن با دستان فرزندان خویش و آهی ماندگار برای نسلهای آینده که بدون شک، نفرینمان خواهند کرد.
وقت آن فرارسیده است که قلمها برخیزند، رسانهها و نویسندگان بنویسند، مراکز علمی و آموزشی تعلیم دهند و فرهنگسازی کنند چراکه فرهنگ، تنها پادزهر این آتش سهمگین و بیرحم است.
از همینجا، چراغ اول این حرکت را روشن میکنیم و با افتخار، نویسندگان، روزنامهنگاران و کنشگران فرهنگی ایلام را به موجی نو فرا میخوانیم و در این چالش نجاتبخش، به یاری میطلبیم.
بیایید قلمهایمان را برای درخت، برای بلوط، برای محیط زیست، برای طبیعت کمنظیر ایلام که خانه امن و آرامبخش روح و جان ماست، بهکار گیریم و عروس زاگرس را از چنگال سهلانگاری، بی خیالی و آتش سوزیهای بیرحم نجات دهیم.
بیایید بنویسیم. نه برای ویترین، نه برای دیدهشدن، نه برای لایک، نه برای خودنمایی، نه برای جشنواره و جایزه بلکه برای نجات آنچه هنوز باقی مانده است. برای سایهی درختی که اگر نماند، آیندگان محروم خواهند شد و از منوشما به نیکی یاد نخواهند کرد.
بیایید ایلام را نسوزانیم. بیایید عروس زاگرس را زنده نگه داریم. بیایید بر درخشش نگین زاگرس بیفزاییم. بیایید فرهنگ را از زیر خاکسترها بیرون بکشیم. بیایید همهمان جنگلبان و قُرُقبان جنگلها و مراتع ایلام شویم. بیایید فرهنگ منابع طبیعی را در جامعه به معارف تبدیل کنیم.
نظر شما